تحلیل و مقایسه روش های سنجش طیف سیگنال های باند باریک در مخابرات فراپهن باند (uwb)

این پایان نامه به مطالعه روش های سنجش طیف سیگنال های باند باریک در مخابرات فراپهن باند پرداخته است که اهمیت زیادی در سیستم های مخابرات فراپهن باند شناختی دارد. آشکارسازهای انرژی از لحاظ پیاده سازی ساده ترین و در عمل پرکاربردترین نوع آشکارسازهای مورد استفاده در این سیستم ها می باشند؛ بنابراین این نوع آشکارسازها مدنظر قرارگرفته و با جزئیات مطالعه، بررسی و شبیه سازی شده اند. با توجه به بررسی تداخل مخابرات فراپهن باند با سیستم های ieee 802.11a و wimax، سه تکنیک جدید در آشکارساز انرژی پیشنهاد شده است که عملکرد بهبود یافته ای در سنجش طیف سیگنال های ieee 802.11a و wimax ارائه می دهند: 1) سیگنال های کاربر اولیه مانند ieee 802.11a، با چند زیرحامل فرکانسی فراپهن باند تداخل می کنند. از آنجا که طیف فرکانسی کاربر اولیه تقریبا ثابت است؛ لذا در یک باند فرکانسی مشخص از کاربر اولیه، با استفاده از مجموع انرژی محدوده فرکانسی حامل های تداخلی، می توان به دقت آشکارسازی بهتری نسبت به کاربرد انرژی یک حامل دست یافت. 2) سیگنال تداخلی مخابرات فراپهن باند بصورت نویز در آشکارسازی کاربرهای اولیه در نظر گرفته می شود. در سناریویی که چند سیستم فراپهن باند در یک محیط کار می کنند، آشکارسازی بایستی تحت نویز با واریانس های متفاوت در باندهای مختلف فرکانسی انجام پذیرد. در این پروژه یک آشکارساز مبتنی بر واریانس های نویز متفاوت فرمالیزه شده است و نتایج شبیه سازی حاصل از کاربرد آن نشان می دهد احتمال آشکارسازی افزایش قابل ملاحظه ای می یابد. مخصوصا برای آشکارسازی سیگنال های باند باریک مانند wimax که یک زیرحامل فراپهن باند را تحت تاثیر قرار می دهند آشکارساز مزبور مناسب بوده و نسبت به آشکارسازی معمول که واریانس تمام باندها را یکسان فرض می کند عملکرد بهتری دارد. 3) با پیش پردازش سیگنال دریافتی بصورت نویززدایی توسط تبدیل موجک، انرژی سیگنال تداخلی (شامل نویز و سیگنال فراپهن باند) کاهش می یابد. نتایج شبیه سازی ما موید آن است که این عمل احتمال آشکارسازی کاربر اولیه را افزایش می دهد.